เมื่อฉันยังเด็ก แม่ออกจากบ้านไปกับผู้ชายคนอื่น พ่อของฉันร้องไห้ทุกคืน สิ่งนั้นทำให้ฉันรู้สึกเศร้ามาก
แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น ฉันก็มักจะทำตัวเหมือนปกติที่โรงเรียน เพื่อไม่ให้ใครรู้ถึงปัญหาครอบครัวของฉัน
ไม่กี่ปีก่อน พ่อของฉันแต่งงานใหม่ ฉันมีครอบครัวใหม่ มีแม่ที่ใจดีและมีพี่สาวที่ชอบเล่นเกมนิดหน่อย
ฉันรู้สึกมีความสุขมากในหลายปีถัดมา ฉันย้ายออกจากบ้านเกิดไปเรียนที่มหาวิทยาลัยในโตเกียว
เป็นครั้งแรกที่ฉันต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียว พ่อของฉันจึงกังวลมาก แต่เขาก็ภูมิใจในตัวฉัน แม่ของฉันก็เช่นกัน นั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขที่สุด แต่เพียงไม่กี่ปีก่อน พ่อของฉันได้เสียชีวิต
วันนี้เป็นวันเกิดของพ่อ ฉันจึงกลับบ้านเกิดที่นี่ซึ่งยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง. เมื่อเห็นแม่ยังแข็งแรง ผมรู้สึกมีความสุขมาก น้องสาวของผมก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลย ห้องรกอาเจียน ในวัย 30 ปีแล้วยังอยู่ตัวเดียว ใส่เสื้อผ้าหละหลวม เสพติดเกม ไม่ใส่บรากับถุงเท้าเหมือนตายาย... ที่จริงแล้ว ก่อนหน้านี้เคยมีอารมณ์ผิดที่เกิดขึ้นในใจผม
และเพื่อที่จะตัดอารมณ์เหล่านั้น ผมเลือกที่จะไปโตเกียว แต่เมื่อกลับมา พบกับน้องสาว อารมณ์เหล่านั้นกลับกลับมาอีกครั้ง เมื่อสะดุดเห็นเธอช่วยตัวเองอยู่ในห้อง ผมทนไม่ไหวแล้ว! และหลังจากครั้งนั้น ผมก็รู้ว่าเธอเหมือนจะมีความรู้สึกกับผม ความรู้สึกที่ผิดอย่างมาก หลายวันหลังจากนั้นผมกลับไปที่โตเกียว ผมสัญญาว่าจะกลับมาที่นี่ในปีหน้า เพื่อพบเธอ และอาจจะเป็นลูกที่เธอได้ตั้งชื่อตามเราทั้งคู่...
